به گزارش قدس آنلاین به نقل از راه دانا، برخی از والدین برای سرگرم کردن کودک خود برای او یک وسیله الکترونیکی مانند تبلت، موبایل و یا رایانه خریداری کرده اند تا فرزند آنها کمتر در منزل سروصدا کند و همینطور برای بازی به بیرون از خانه مراجعه نکند تا خیال پدر و مادر آسوده تر باشد.

گرگم به هوا ، لی لی بازی، فوتبال، بدوبدو تو پارک و کلی بازی دیگه از نوستالوژی های پدر و مادران امروزی می باشد که کمتر کودکی از این نوع بازی و سرگرمی انجام میدهد.

بازی های کودکان در گذشته همه همراه با تحرک و سرو صدا بود اما امروزه کمتر کودکی را می بینید که بخواهد بازی  انتخاب کند که همراه با تحرک باشد. کودکان امروزی با پیشرفت تکنولوژی هر کدام برای خود کامپیوتر، تبلت، موبایل، پی اس و.... دارند که از صبح تا شب در گوشه ای از خانه ساکت در حال بازی کردن می باشند و کوچکترین تحرکی در منزل ندارند.

این در حالی است که والدین هم موافق این مسئله هستند تا کودک بجای حضور در محیط بیرون از خانه و مواجه شدن با برخی مشکلات ، در گوشه ای از خانه وقت خود را صرف بازی های رایانه ای  کنند تا از آن شلوغ کاری، سوالات مسلسل وار،بدوبدو و... در خانه و مهمانی خبری نباشد.

بازار داغ‌ بازی‌ رایانه‌، بازار سیاه‌ وسیعی‌ در سطح‌ کشور به‌ وجود آورده‌ است‌ که‌ به‌ دلیل‌ عدم‌ وجود قانون‌ کپی‌رایت‌، عناوین‌ متنوع‌ بازی‌های‌ تولید کشورهای‌ دیگر با قیمتی‌ نازل‌ در بازار عرضه‌ می‌شوند که دراین صورت انواع صحنه های مبتذل فرهنگی در دل چنین بازی هایی وارد خانه ها می شود. چه بسا اکثر والدین باخیال این که سرگرمی فرزندشان را در خانه فراهم ساخته انداز این موضوع بی خبر هستند که وی با تعداد زیادی از لغات رکیک انگلیسی، رفتارهای خشن ضد فرهنگی و حتی بسیاری تصاویر برهنه و مستهجن آشنا می شوند.

البته باید این را هم گفت که برخی از بازی ها دارای محاسنی همچون هماهنگی بین چشم و دست و مغز کودکان می باشد و یا یادگیری را در کودکان بالاتر می برد اما این محاسن در مقابل مضرات آن اصلا دیده نمی شود چرا که مضرات بازی های رایانه ای برای کودکان بسیار زیاد و خطرناک می باشد.

از همین رو کارشناسان آسیب های بازی های رایانه ای را به دو بخش جسمانی و روانی-تربیتی تقسیم بندی می کنند که آسیب های جسمانی همان ضعیفی چشم، اعصاب، چاقی، اشکال در استخوان بندی و ستون فقرات و ... از نمونه های آنها می باشد.

از طرف دیگر تبعات آسیب های روانی تربیتی جبران ناپذیرتر از مشکلات جسمانی می باشد با این وجود پرخاشگری، انزواطلبی، تنبل شدن ذهن، افت تحصیلی و اخلاق، کم رنگ شدن روابط عاطفی و... از جمله آسیب های روانی- تربیتی می باشد که خانواده ها و والدین باید مراقب آنها باشند.

 همان طور که گفت شد پرخاشگری‌، کم‌شدن‌ علاقه‌ به‌ فعالیت‌های‌ بدنی‌ و اجتماعی،فرار از مدرسه‌، دزدی‌ برای‌ تهیه‌ پول‌ بازی‌، صرف‌ پول‌ تغذیه‌ برای‌ بازی‌، گوشه‌گیری‌ و آسیب‌ بینایی‌ کاربران‌ و ده‌ها مورد مخرب‌ دیگر از عوامل‌ اعتیاد به‌ چنین بازی هایی است.

بنابراین طبق گفته ی کارشناسان کودکان نباید بیش از دو ساعت در روز از رایانه و گجت های بازی استفاده کنند. همچنین میزان نشستن پشت میز رایانه نباید بیش از 20 تا 30 دقیقه باشد و کودک پس از گذران این زمان، باید به بازی و تحرک بپردازید.

اگر چنانچه قرار است از بازی های کامپیوتری استفاده شود، بهتر است بازی های تصویری خلاق که کودکان باید به وسیله آنها، معماهایی را حل کنند، بیش از بازی های دیگر مورد توجه قرار گیرند. بازی دسته جمعی کودکان، با ابزارهای تصویری کمتر مسئله ساز است، این اسباب بازی ها، زمانی مخرب خواهند بود که کودک به تنهایی برای ساعات طولانی، غرق بازی شود. والدین وقت بیشتری را به کودک و نوجوان خویش اختصاص بدهند. هر قدر وقت گذاری و ارتباط صحیح بین والدین و فرزندان بیشتر باشد زمینه چنین بازی هایی کمتر فراهم می شود، در غیر این صورت مقصر اصلی والدینی هستند که فرزندان خود را برای ساعات طولانی در مقابل تلویزیون، کامپیوتر، ویدئو، گیم، یا فیلم های ویدئویی رها می کنند.

بنابر این، بهتر است که والدین همراه فرزندان خود بعضی از روزها به گردش بروند و در طبیعت به بازی های مورد علاقه آنها بپردازند تا انرژی عصبی و روانی آنان تخلیه شده و با استدلال و منطق آسیب هایی را که کامپیوتر به کودکان و نوجوانان وارد می آورد را متذکر شوند.